RESUSCYTACJA KRĄŻENIOWO – ODDECHOWA (poradnik)

Wczesne podjęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej jest konieczne, żeby zwiększyć szansę na przeżycie osoby poszkodowanej. RKO to uciski klatki piersiowej i oddechy ratunkowe wykonywane w sekwencji 30/2. Należy pamiętać, że możemy odstąpić od wykonywania oddechów ratunkowych, jeżeli nie jest to osoba z naszej rodziny lub jeżeli nie mamy zabezpieczenia w postaci maseczki i worka samorozprężalnego. Uciski prowadzimy wtedy bez przerwy, w ilości 100-120 /minutę.
Dziś zatrzymamy się na technice prowadzenia ucisków. Nie jest to łatwa czynność, wymaga kondycji i siły, ale ważna, a nawet najważniejsza jest pozycja jaką przyjmiemy w trakcie prowadzenia RKO. Im gorzej będziemy ją wykonywać, tym szybciej ulegniemy zmęczeniu. Do kompresji klatki piersiowej nie należy wykorzystywać głównie siły rąk, nie jest nam ona potrzebna. Korzystamy z masy górnej części ciała.
1. Klękamy w lekkim rozkroku obok poszkodowanego (upewniając się czy podłoże jest bezpieczne i nie grozi nam inne niebezpieczeństwo).
2. Prostujemy ręce i kładziemy jedna na drugą, jak do pływania strzałką.
3. Układamy ręce na środku klatki piersiowej osoby poszkodowanej i opieramy się na nich (dłonie i barki tworzą jedną linię, nad osobą, a nie obok niej).
4. Blokujemy łokcie, aby ręce się nie uginały.
5. Pracujemy tułowiem, wykonując wyraźne skłony w dół, uciskając na głębokość 5 – 6 cm w tempie 100/120 na minutę.
Bardzo ważne!!! Uciski prowadzimy na twardym podłożu!
Wczesną resuscytację krążeniowo-oddechową kontynuujemy aż do momentu przyjazdu karetki lub gdy poszkodowany sam zacznie oddychać.
Nie można ominąć jeszcze jednego tematu przy tej okazji.

Przypominamy!!!

Telefon służy do wzywania pomocy, a nie do robienia zdjęć, filmów, czy relacji na żywo z walki o czyjeś życie. Pamiętaj, że każdy ma obowiązek udzielania pierwszej pomocy zgodnie z art. 162§1. Zadzwoń, wezwij Pogotowie i ratuj!!!
Przypatrz się uważnie zdjęciom i ćwicz razem z nami.

BD/KB